Μια από τις βασικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με αυτισμό είναι η κατανόηση των κοινωνικών κανόνων, γεγονός που δυσκολεύει τη λειτουργική επικοινωνία τους με τους άλλους ανθρώπους. Όταν ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο “Αυτισμός. Οι άγραφοι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς για παιδιά 4-12 ετών” (εκδόσεις Πατάκη), της Παναγιώτας Πλησή και της Ελένης Λούβρου, μου έκανε εξαιρετικά θετική εντύπωση.

Γιατί ο “Αυτισμός. Οι άγραφοι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς για παιδιά 4-12 ετών” δεν είναι άλλο ένα (θεωρητικό) βιβλίο ή ένα παραμύθι για τον αυτισμό ή/και τα αυτιστικά παιδιά, αλλά καταρχάς απευθύνεται ως οδηγός στα ίδια τα παιδιά που ανήκουν στο ανώτερο αυτιστικό φάσμα και τα εκπαιδεύει, διδάσκοντάς τους, μέσα από εικόνες και παραδείγματα κοινωνικών συμπεριφορών βασισμένα σε αληθινά γεγονότα, τους κοινωνικούς κανόνες που για κάποιους είναι αυτονόητοι, αλλά για εκείνα όχι.  Μάλιστα, είναι χωρισμένο σε δύο ηλικιακές ομάδες (4 – 7 και 8 – 12 ετών).

Το δεύτερο μέρος του απευθύνεται στους ενήλικες, γονείς, δασκάλους, θεραπευτές, ειδικούς, που ασχολούνται με τα αυτιστικά παιδιά και περιλαμβάνει τις επεξηγήσεις των παραδειγμάτων του πρώτου μέρους και κάποιες προτάσεις για την αντιμετώπιση των μη κοινωνικά αποδεκτών συμπεριφορών από τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα.

Η έκδοση είναι ειδικά σχεδιασμένη και προσεγμένη και ξεχωρίζει για μερικούς ακόμα λόγους. Για τη ζωντανή εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, για την εύστοχα επιλεγμένη γραμματοσειρά, ευανάγνωστη από τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού και για το διπλό εξώφυλλο (τζάκετ), χάρη στο οποίο το αναγνωρίζουν οι ενήλικες που ασχολούνται με αυτό το θέμα, αλλά και το διαβάζουν τα παιδιά χωρίς να τα χαρακτηρίζει και να τα φοβίζει η λέξη «αυτισμός».

Σημειώνουμε ότι οι δυο συγγραφείς, η Παναγιώτα Πλησή και η Ελένη Λούβρου, έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν για το εκπαιδευτικό υλικό του βιβλίου Δεν είμαι τέρας, σου λέω!, ως εισηγήτριες σε σεμινάριο με θέμα τον αυτισμό, καθώς και σε ένα πρόγραμμα παρέμβασης για παιδιά με αυτισμό σε δημοτικά σχολεία της Αττικής. Ο “Αυτισμός. Οι άγραφοι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς για παιδιά 4-12 ετών” είναι πρώτο μιας σειράς βιβλίων που θα ακολουθήσουν και θα αφορούν τις κοινωνικές δεξιότητες των ατόμων στο φάσμα του αυτισμού.

H Παναγιώτα Πλησή σπούδασε παιδαγωγικά και εργάστηκε ως δασκάλα στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή, κυρίως παιδικής λογοτεχνίας. Για τη δουλειά της έχει βραβευτεί τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου και με τον Έπαινο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Βιβλία της έχουν βρεθεί στη βραχεία λίστα του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω και του ηλεκτρονικού περιοδικού για το βιβλίο και τις τέχνες Αναγνώστης. Το βιβλίο της Δεν είμαι τέρας, σου λέω!, που έχει μεταφραστεί και στα ιταλικά (Non sono un mostro, ti dico!), βασίστηκε σε προσωπική εμπειρία της με αυτιστικό άτομο. Με αφορμή αυτή την εμπειρία, τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τον αυτισμό. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για το θέμα αυτό, ενώ έχει συμμετάσχει και η ίδια ως εισηγήτρια και εμψυχώτρια σε σεμινάρια για την ενημέρωση και εκπαίδευση μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών και γονέων.

Έργα της: Κλέφτης ονείρων (εκδ. Κέδρος, 2004), Η τεμπελοπόλη Πόλη-Πόλη (εκδ. Κέδρος, 2006), Δεν είμαι τέρας, σου λέω! (εκδ. Κέδρος, 2011), Μα, μπαμπά, είναι χάλια! (εκδ. Κέδρος, 2015),Τι κρατάει η μαμά; (εκδ. Ψυχογιός, 2016), Ο μπαμπάς που αγαπάει η μαμά μου, (εκδ. Ψυχογιός, υπό έκδοση)

Η Ελένη Λούβρου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Καναδά. Είναι κάτοχος πτυχίου ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο του Glamorgan, μεταπτυχιακού διπλώματος (MSc) στην εφαρμοσμένη ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Brunel και ενός ακόμα μεταπτυχιακού τίτλου στην ψυχολογία από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Η διπλωματική της εργασία είχε θέμα τη γενίκευση του παιχνιδιού σε παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές και για την ολοκλήρωσή της πραγματοποίησε μελέτη περίπτωσης σε δεκαεπτά παιδιά. Η επαγγελματική εμπειρία της με παιδιά του αυτιστικού φάσματος ξεκίνησε το 2000 στο Λονδίνο. Από τότε εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχολόγος με παιδιά, εφήβους και ενήλικες με αυτισμό, ενώ παράλληλα έχει συνεργαστεί με διάφορα κέντρα, συλλόγους και φορείς. Έχει μεταφράσει το βιβλίο των P. Howlin, S. Baron-Cohen και J. Hadwin Εκπαιδεύοντας τα παιδιά με αυτισμό στην ανάγνωση του νου (εκδ. Γλαύκη, 2013). Κατοικεί στην Αθήνα με την οικογένειά της και είναι μητέρα τριών παιδιών.