O Βαγγέλης Ηλιόπουλος, ο συγγραφέας της αποδοχής και της αλληλοκατανόησης, λόγω της ιδιαίτερης θεματολογίας του έργου του, επανέρχεται με το… παραμυθένιο παραμύθι «Το κουμπί της αγάπης και ο πρίγκιπας που δεν είναι πια μικρός», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το βιβλίο μιλάει με έναν εξαιρετικό τρόπο στα παιδιά για τη ρητορική του μίσους, για όλες εκείνες τις λέξεις και τις φράσεις που προσβάλλουν, υποτιμούν και τελικά απομονώνουν ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από άλλους ανθρώπους και για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να νικήσουμε το μίσος, που δεν είναι άλλος από την αγάπη. Το Τaλκ συνάντησε τον κ. Ηλιόπουλο και συζήτησε μαζί του για το παραμύθι του και για όλα όσα μας επικοινωνεί μέσα από αυτό!
-Το κουμπί της αγάπης και ο πρίγκιπας που δεν είναι πια μικρός. Αυτός είναι ο τίτλος του νέου σας βιβλίου. Ιδιαίτερος. Μιλήστε μας με λίγα λόγια για αυτό και κυρίως για το υπέροχο εύρημα του κουμπιού. Είναι ένα παραμύθι με τον τρόπο του κλασικού για ένα θέμα πολύ σύγχρονο! Ο Βασιλιάς υποτιμά τον λαό και με τις λέξεις που χρησιμοποιεί τον διαχωρίζει από εκείνον που είναι η εξουσία. Με τις ταπεινωτικές και εγωκεντρικές ιδέες του τον βάζει σε δοκιμασίες. Μια από αυτές είναι εντελώς παράλογη! Και τότε ο πρίγκιπας, που από μικρός δεν συμφωνούσε με τις τακτικές του Βασιλιά, δείχνει ότι δεν είναι πια μικρός! Στη θέση του μίσους που χωρίζει, βάζει την αγάπη που ενώνει. Το κορίτσι προέρχεται από τον λαό και στον παραλογισμό της εξουσίας αντιπαραθέτει την αγάπη. Το κουμπί θα ενώσει τον πρίγκιπα με το κορίτσι, την εξουσία με τον λαό. Αυτό άλλωστε δεν κάνει κάθε κουμπί; Κουμπώνει, ενώνει, ασφαλίζει. Γι’ αυτό το διάλεξα. Γιατί, αν και φτηνό, είναι πολύτιμο.
-Θεωρείτε ότι αυτές οι παραδοσιακές παραμυθικές φιγούρες έχουν ακόμα απήχηση στα σύγχρονα παιδιά; Μα βέβαια! Έτσι κι αλλιώς, είναι σύμβολα και μιλούν αλληγορικά, κάτι που αρέσει στα παιδιά. Τα πολλαπλά επίπεδα κατανόησης βοηθούν κάθε αναγνώστη να πάρει από το παραμύθι αυτό που εκείνος θέλει. Θεωρώ πως οι αναγνώστες θα ταυτιστούν με τον πρίγκιπα!
-Επιλέξατε να παρουσιάσετε μια έντονα ταξική κοινωνία και ένα απολυταρχικό καθεστώς. Δεν φοβηθήκατε ότι κάτι τέτοιο θα τρόμαζε τα παιδιά; Μήπως θεωρείτε ότι πράγματι έχουν τέτοιες προσλαμβάνουσες; Νομίζω ότι το χιούμορ, η μετάνοια του Βασιλιά και φυσικά η τόσο εύστοχη εικονογράφηση απαλύνουν οτιδήποτε πιθανόν να τρόμαζε τα παιδιά. Με τον τρόπο του παραμυθιού μπορείς να μιλήσεις για τα πιο επίπονα θέματα και να μην πονέσουν, ακριβώς γιατί όλα αυτά συμβαίνουν μια φορά κι έναν καιρό…
-Ο πρίγκιπας που δεν είναι πια μικρός έρχεται σε σύγκρουση με τον πατέρα του. Έχουμε, λοιπόν, και μια παράλληλη ιστορία ενηλικίωσης. Τι θέλετε να επικοινωνήσετε στα μικρά παιδιά μέσω αυτής; Ο πρίγκιπας αναλαμβάνει τις ευθύνες που αναλογούν στη νέα γενιά. Βάζει φραγμό σε διχαστικές τακτικές με όπλο τον ίδιο τον έρωτα. Αυτή η ζωογόνος δύναμη της νεολαίας είναι που μπορεί να φέρει την ελπίδα. Δεν φωτίζω πολύ τον συναισθηματικό κόσμο του Πρίγκιπα ακριβώς ώστε κάθε παιδί στα κομμάτια του παζλ που λείπουν να βάλει τα δικά του, με τις δικές του εμπειρίες.
-Πόσο πιστεύετε ότι συνέβαλε η όμορφη, θεατρική και παιχνιδιάρικη εικονογράφηση της Κέλλυς Ματαθία-Κόβο στην ιστορία σας; Την καθοδηγήσατε ή αυτενέργησε; Ποιος σκέφτηκε το εύρημα του βατράχου που κρύβεται σε κάθε σελίδα; Το αποτέλεσμα είναι κοινό. Συνεργαστήκαμε συστηματικά και αρμονικά, χωρίς ποτέ να μπλέξουμε τους ρόλους. Με συνεχείς πάσες ο ένας στον άλλον νομίζω τα καταφέραμε. Ο βάτραχος βέβαια είναι στοιχείο που προσέθεσε η Κέλλυ. Εκτός κι αν είναι ο ίδιος ο αφηγητής…
-Αυτοί ζήσαν καλά. Εμείς; Δεν ζήσαμε καλύτερα; Γιατί αφήνετε το δικό μας μέλλον αβέβαιο; Δεν ξέρω αν σήμερα με αυτά που βιώνει η ελληνική οικογένεια, και ειδικότερα τα παιδιά, μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το… κι εμείς καλύτερα. Το αφήνω ανοιχτό. Ίσως μας χρειάζεται το κουμπί ενός κοριτσιού για να έρθει η αγάπη στην εξουσία.
-Μετά τα βιβλία σας με θέμα το Bullying, αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη ρητορική του μίσους. Πόσο κοντά είναι αυτές οι έννοιες τόσο μέσα στα σχολεία όσο και έξω από αυτά, στον κόσμο των ενηλίκων; Μετά το θέμα του φυλετισμού και του εκφοβισμού αποφάσισα να ψάξω πιο βαθιά. Δηλαδή να αναζητήσω τι βρίσκεται πίσω από αυτά τα φαινόμενα. Ποιες είναι οι αιτίες τους και έτσι βέβαια οδηγήθηκα στον κόσμο των μεγάλων. Εκεί όπου το μίσος με τη ρητορική του, ανεπαίσθητα και απροσδιόριστα, λέξη τη λέξη, στάζει το δηλητήριο των διακρίσεων στα παιδιά.
-Έχετε ανακηρυχθεί από την Ε.ΨΥ.ΠΕ Αγγελιαφόρος Ψυχικής Υγείας στα σχολεία. Πώς ακριβώς μεταφράζεται στην πράξη αυτός ο τίτλος; Είναι από τις σημαντικότερες διακρίσεις που έχω πάρει. Και στις αντιρατσιστικές δράσεις με τον Τριγωνοψαρούλη και στις συναντήσεις ενάντια στον εκφοβισμό, ο τίτλος αυτός βοήθησε τον κόσμο να καταλάβει τι έχουμε να αντιπροτείνουμε: την ψυχική υγεία! Την αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και την κατανόηση. Ας εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας σε αυτά.
Το 2017, ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος είναι υποψήφιος για το Διεθνές Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Astrid Lindgren για τα βιβλία και τη δράση μου ενάντια στις διακρίσεις και τη βία.
