Θυμάστε κανένα χριστουγεννιάτικο δώρο που σας έκαναν σαν παιδί;

Οι περισσότεροι δεν θυμούνται. Αυτοί που θυμούνται ας συγκεντρωθούν να σκεφτούν γιατί το θυμούνται. Θα μάθουν πολλά και χρήσιμα πράγματα, οδηγό για τα δικά τους παιδιά, ανίψια και βαφτιστήρια. Έχω γράψει πολλά για τα χριστουγεννιάτικα δώρα για τα παιδιά μας. Όμως ίσως κανείς δεν με άκουγε τους λεγόμενους καλούς καιρούς, και έτσι ξαναγράφω για το θέμα τους λεγόμενους δύσκολους καιρούς. Οι τωρινοί καιροί είναι δύσκολοι. Όχι όμως αναγκαστικά για τα δώρα στα παιδιά. Είναι απλώς που είμαστε όλοι μαζί, παιδιά και μεγάλοι, κακομαθημένοι… Ήμασταν, εδώ που τα λέμε, εμείς κακομαθημένοι και κακομάθαμε και τα παιδιά μας. Όπως γίνεται συνήθως. Ισχύουν όμως όλα όσα έγραφα, και να σκεφτείτε ότι έγραφα σε εύκολους, πανεύκολους καιρούς.

Τώρα οι καιροί δυσκόλεψαν πάρα πολύ για τον περισσότερο κόσμο. Τα Χριστούγεννα όμως θα έρθουν και τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, θα περιμένουν δώρα. Και πρέπει να τους δώσουμε δώρα, γιατί είναι η γιορτή της αγάπης, μην το ξεχνάμε. Και έχουμε συνηθίσει να εκφράζουμε την αγάπη μας με αντικείμενα. Θυμάστε τι γινόταν, εξοντωμένοι στα παιχνιδοπωλεία, να πάρουμε ό,τι βρούμε πιο εντυπωσιακό, κουβαλήματα, χαρτιά, κορδέλες, πακέτα, πακέτα, χαμός. Και την ημέρα των Χριστουγέννων, τα «αχάριστα» να γκρινιάζουν και να καταλήγουν να παίζουνε με το μεγάλο κουτί του δώρου… Γιατί είχαμε ξεχάσει τις μπαταρίες για τα ηλεκτρονικά, γιατί ήταν πιο δύσκολα ή πιο εύκολα για την ηλικία τους. Γιατί το βιβλίο δεν τους ενδιέφερε καθόλου μιας και το θέμα του ήταν εκτός των ενδιαφερόντων τους. Ενώ το κουτί; Α! Το κουτί! Γίνεται σπιτάκι, βαγόνι τρένου, κρυψώνα, σπηλιά και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Και θα μου πείτε «τι να κάνω, να αγοράσω πλυντήριο ή ψυγείο για να παίζουν με το κουτί;» Όχι βέβαια, αν και σκέφτηκα κάποτε την πιθανότητα, ομολογώ!

Τώρα έχουμε την ευκαιρία να εκφράσουμε την αγάπη μας αλλιώς. Γιατί είμαι σίγουρη ότι αυτή δεν παζαρεύεται, ανάλογα με τους καιρούς. Να σας πω μάλιστα τι έγινε με τον Άγιο Βασίλη ο οποίος αυτόν τον καιρό έπασχε από κατάθλιψη που δεν μπορούσε να αγοράσει πρώτες ύλες για να φτιάξει τα δώρα.

«Τι έχεις, τι έχεις;» του έλεγε η κυρα-Αγιοβασίλαινα. «Τίποτα, τίποτα. Δεν μπορώ να αγοράσω πρώτες ύλες για τα δώρα».

Η Αγιοβασίλαινα όμως δεν είχε πάει σχολείο, γιατί την έκλεψε όταν ήταν 15 χρόνων, και από τότε τον βοηθούσε στη δουλειά του, και δεν ήξερε τις… πρώτες ύλες.

Ή μάλλον τις ήξερε καλύτερα από όλους.

«Έχεις και παραέχεις πρώτες ύλες… μπορείς να πας στα παιδιά αγκαλιές φιλιά, παραμύθια με δικά σου λόγια, βόλτες… έλα πάμε στην αυλή να σου πω κάτι».

Και τον πήγε από το χέρι στη μικρή αυλή.

«Ξέρεις από την μέρα που με έκλεψες είμαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα».

Άναυδος ο Άγιος Βασίλης.

«Δεν είχα ιδέα».

«Σ’ το φύλαγα για χριστουγεννιάτικο δώρο σου, μιας και δεν έχουμε τις περίφημες δικές σου πρώτες ύλες, να σου πλέξω ένα ακόμα πουλόβερ».

«Προτιμώ αυτό που είπες… αυτό θα το θυμάμαι».

Με ρωτάτε πού τα ξέρω αυτά; Έχω μυστική επικοινωνία με την οικογένεια των Άγιων Βασίληδων. Είμαστε από το ίδιο χωριό!

Λοιπόν, αν και τα παιδιά ξεχνάνε πολύ γρήγορα τα δώρα, αυτό που σίγουρα θυμούνται με ακρίβεια είναι την ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι τις γιορτινές ημέρες. Θα θυμούνται τη μυρωδιά από κανέλλα και γαρίφαλο, από κουλουράκια στον φούρνο, πόσο αγαπημένοι ήταν «οι μεγάλοι τους» πόσες πλάκες έκαναν με ξαδέλφια και φίλους και κάποιο μικρό ιδιαίτερο δώρο φτιαγμένο ειδικά για αυτά.

Τους λέμε «φέτος δεν έχουμε χρήματα για τα συνηθισμένα ακριβά δώρα, θα κάνουμε λοιπόν σούπερ δώρα ο ένας στο άλλον, που θα τα φτιάξουμε ή θα τα σκεφτούμε και θα τα πούμε γραπτώς!» «Να, εγώ για δώρο θα γράψω ένα γράμμα στη μαμά με την υπόσχεση ότι δεν θα ξανατρέξω στον Μαραθώνιο, άρα δεν θα λείπω κάθε πρωί και κάθε σούρουπο για την προπόνηση. Και αυτή σίγουρα θα μου πει ότι το δικό της δώρο θα είναι η άδεια να τρέξω».

Κάποιο παράδειγμα πρέπει να τους δώσουμε. Και να διαλέξουμε για αυτά κάτι που στ’ αλήθεια θα τους δώσει χαρά. Μία περιπέτεια με τον μπαμπά κάθε Κυριακή για… Κυριακές. Άλλα τόσα μαθήματα μαγειρικής για τη μικρή λιχούδα και την καλή της φίλη από τη μαμά… ή κάτι που θα φτιάξουμε που θα τους αρέσει πάρα πολύ και θα δείχνει ότι τους ξέρουμε καλά, τους καταλαβαίνουμε και τους αγαπάμε πολύ. Αυτές είναι οι μαγικές λέξεις πίσω από τα πετυχημένα δώρα.

Αμάν! Λέει ο αγαπημένος μου αντιρρησίας «τώρα μας βάζεις τα δύσκολα… καλά δεν θα φάω, αλλά θα του πάρω το ηλεκτρονικό!»

«Όπως αγαπάτε».

Καλά Χριστούγεννα…

Ναι, τώρα που τα έκανες δύσκολα, μου λες Καλά Χριστούγεννα… θα το σκεφτώ σιγομουρμουρίζει ελπίζοντας να μην τον ακούσω…