Μετά το κλείσιμο της ιστορικής Πόρτας για οικονομικούς λόγους, για μια θεατρική σεζόν, οι θεατράνθρωποι Ξένια Καλογεροπούλου και Θωμάς Μοσχόπουλος επανέρχονται δυναμικά, ανοίγονται πάλι προς το κοινό και προχωρούν μπροστά, με ουσιαστικές κινήσεις κατά της φτήνιας και της προχειρότητας. Ξανανοίγουν την Πόρτα, ως ένα κέντρο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών, ανοιχτό στο κοινό κάθε ηλικίας από το πρωί μέχρι το βράδυ! Αν και κινούνται χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις και με ελάχιστους πόρους δεν το βάζουν κάτω. Δονκιχωτισμός; Ίσως. Αλλά, όπως λένε χαρακτηριστικά, η μιζέρια είναι μια μεταδοτική ασθένεια που θέλει αντιβίωση και ως τέτοια επιθυμούν να λειτουργήσουν, με τόλμη, στόχους, διάλογο και συνεργασία. Στην περίπτωσή τους, η κρίση λειτούργησε ως ευκαιρία για επανατοποθέτηση των καλλιτεχνικών τους σχεδίων, διερεύνηση των οριζόντων τους, αναζήτηση νέων δρόμων και τρόπων καλλιτεχνικής δημιουργίας. Φυσικά, τα παιδιά κάθε ηλικίας δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτή τους την προσπάθεια! Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, εν συντομία τα όσα έχουν ετοιμάσει για βρέφη, παιδιά και εφήβους για την επόμενη σεζόν.

Άκου

Ιδέα της Ξένιας Καλογεροπούλου το θέατρο για βρέφη 1-3 ετών. Καινούρια παράσταση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και μουσική Κορνήλιου Σελαμσή, βασισμένη σε ήχους και μουσική, που μιλάει για ένα παιδί και μια μελωδία. Το παιδί ξυπνάει, γιατί η μελωδία που τον συνόδευε  παύει. Παλεύει να τη θυμηθεί, να την ξαναφέρει πίσω, να την ανασυνθέσει. Αλλιώς δεν θα μπορέσει να κοιμηθεί. Κι ένα μεγάλο «ταξίδι» ξεκινάει.

Καταστρούπολη

Έργο του Φίλιπ Ρίντλεϋ, σε σκηνοθεσία Μανώλη Μαυροματάκη και μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου, για παιδιά από 10 ετών. Όταν ο «κόσμος» όπως τον ξέρουμε έχει καταστραφεί και τα αποθέματα της μνήμης έχουν εξαντληθεί, από πού θα βρει η φαντασία να αντλήσει το υλικό που χρειάζεται για να σχεδιάσει τη ζωή μας παρακάτω; Οι άνθρωποι της Καταστρούπολης βρίσκονται σε αυτό ακριβώς το κρίσιμο σημείο. Όχι την ιστορία της ζωής τους, μα ούτε το όνομά τους δεν μπορούν να θυμηθούν. Και τότε μια γριά μάγισσα κι ένα παιδί που δεν μιλάει τους βοηθούν να σχεδιάσουν από την αρχή μία κοινή, δική τους, νέα ιστορία. Με νέα ονόματα.

Το μυστήριο της Πολιτείας Χάμελιν

Ένα πρωινό του 1284, στην πολιτεία Χάμελιν, ένας παράξενος αυλητής έκανε όλα τα παιδιά να τον ακολουθήσουν παίζοντας μια μαγική μελωδία, όπως ακριβώς είχε κάνει λίγο πριν με τα χιλιάδες ποντίκια που είχαν κατακλύσει την πόλη. Τα ποντίκια έπεσαν και πνίγηκαν στον ποταμό. Τα παιδιά; Η πομπή έφτασε ως ένα βουνό και μετά εξαφανίστηκαν όλα, εκτός από τρία που η αναπηρία τους τα εμπόδισε να ακολουθήσουν τα υπόλοιπα. Τι συνέβη ακριβώς; Ο Αυλητής τα έσωσε από την αλαζονική απληστία των γονιών τους ή επρόκειτο για εκδίκηση; Μπορεί η ιστορία να είναι αληθινή ή είναι απλώς ένας μύθος; Το θέμα που απασχόλησε τον Γκαίτε, τους Γκριμ και εκατοντάδες παραμυθάδες, λογοτέχνες, κινηματογραφιστές και μουσικούς ξαναζωντανεύει στη σκηνή σε μια παράσταση σε κείμενο και σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου και μουσική Κορνήλιου Σελαμσή, με ερμηνευτές που παίζουν ζωντανά μουσική και αποφασίζουν μαζί με το κοινό κάθε φορά ένα από τα τρία εναλλακτικά φινάλε της ιστορίας. Ένα μεσαιωνικό θρίλερ με πολύ χιούμορ, για όλη την οικογένεια.

Το παιδί και τα μάγια

Το παραμύθι «Το παιδί και τα μάγια», για παιδιά 4-8 ετών, της  Default Company, είναι εμπνευσμένο από την όπερα του Ravel και της Colette “L’ enfant et les sortileges”. Ένα εικαστικό θέαμα με κίνηση και ζωντανή μουσική που αφηγείται το όνειρο ενός αγοριού που γκρεμίζει τον κόσμο του και τον ξαναστήνει από την αρχή, μέσα από ένα παιχνίδι κανόνων και παραβάσεων, απαγορεύσεων και αντιδράσεων, απαιτήσεων και προσδοκιών. Ένα θέαμα όχι απλώς για παιδιά, αλλά γύρω από τα παιδιά και τη μαγική δύναμη τους να μπορούν να ξαναγνωρίσουν και να αλλάξουν τον κόσμο.

Θεατροπαιδαγωγικά-Το μαξιλάρι σου κι απάνω στη σκηνή!

Η Πόρτα εγκαινιάζει επίσης μια σειρά από εκπαιδευτικές δραστηριότητες με στόχο την υπέρβαση της απλής ψυχαγωγίας και τη διαμόρφωση των αισθητικών κριτηρίων των νέων θεατών. Κάθε Παρασκευή απόγευμα, παιδιά και έφηβοι θα συμμετέχουν σε μια σειρά παραστάσεων, μαθημάτων και δραστηριοτήτων, όχι ως αμέτοχοι θεατές, αλλά ανεβαίνοντας στη σκηνή για να γνωρίσουν καινούριους κόσμους.

Παραμύθια με την Ξένια

Η Ξένια Καλογεροπούλου, με το μαγικό της τρόπο, θα αφηγείται ένα ασυνήθιστο παραμύθι επιλεγμένο από την παγκόσμια προφορική παράδοση. Στο τέλος της αφήγησης, οι μικροί ακροατές 4-8 ετών θα απασχολούνται με μια δραστηριότητα εμπνευσμένη από αυτό που άκουσαν, ενώ οι γονείς θα συζητούν με την κ. Καλογεροπούλου για τεχνικές αφήγησης και τη σημασία της προφορικής αφήγησης παραμυθιών στα παιδιά.

O Μπαλ στον αέρα

Ο Μπαλ είναι ένα μπαλόνι που του αρέσει να ταξιδεύει στον κόσμο. Όταν ξεφύγει από το χέρι του παιδιού που το κρατάει, το παιδί θα τον ακολουθήσει. Οι Patari Project χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη θεατρική τεχνική της «πλατφόρμας»: σε μία μικρή εξέδρα 4 ηθοποιοί χωρίς σκηνικά, κοστούμια, φωτισμούς, μόνο με σώματα και φωνές και λίγα αντικείμενα δημιουργούν κόσμους ολόκληρους, με ήχους και ρυθμούς που πάλλονται, και ολοζώντανους χαρακτήρες. Ένα θεατρικό ταξίδι –τονωτική ένεση στη δημιουργική φαντασία των παιδιών 5-10 ετών που κινδυνεύουν να χάσουν την ικανότητα να δημιουργούν δικές τους εικόνες. Στο τέλος της παράστασης, οι θεατές ταξιδεύουν κι εκείνοι με τον Μπαλ και ξαναζωντανεύουν τους κόσμους της ιστορίας ή άλλους, δικούς τους, πάνω στη μαγική πλατφόρμα! 

Τι ακριβώς θα κάνετε με τη μπανιέρα;

Πόσες φορές μπορείς να ακούσεις το ίδιο πράγμα μέσα σε 10 λεπτά; Ο Μπετόβεν ήταν κουφός; Πώς ακριβώς τραγουδάει μια τσαγέρα; Τι άποψη έχει ο καναπές για αυτό; Μου αρέσει ή όχι το φαγκόττο; Η σονάτα είναι κάτι κολλητικό; Εγώ μπορώ να φτιάξω δική μου μουσική; Τι ακριβώς μπορώ να κάνω με 3 ραδιόφωνα, ένα πιάνο, ένα βιολί, 17 κομμάτια ξύλου, ένα χτυπητήρι του καφέ, μία ηλεκτρική σκούπα, ένα ποτήρι και, φυσικά, μια μπανιέρα; Ο Κορνήλιος Σελαμσής συναντά έναν ή περισσότερους προσκεκλημένους μουσικούς και παίζουν κανονικά ή όχι εντελώς κανονικά μουσικές που γνωρίζουμε και άλλες που μας είναι παντελώς άγνωστες. Στο τέλος, το ακροατήριο, 8-12 ετών, συμμετέχει φτιάχνοντας ένα καινούριο μουσικό έργο, χρησιμοποιώντας, κυρίως, τη…  μπανιέρα που βρίσκεται επί σκηνής.

Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα

Παράσταση εκπαιδευτικού θεάτρου του Chris Cooper, σε μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου, βασισμένη στο παραμύθι του Άντερσεν. Τρεις ηθοποιοί– εκπαιδευτικοί θεάτρου εναλλάσσουν τα αφηγηματικά μέρη της ιστορίας με δομημένες δραστηριότητες που διακόπτουν τη συμβατική ροή της. Οι θεατές, 10-12 ετών, καλούνται να προετοιμάσουν μια μικρή σκηνή ή μια παγωμένη εικόνα, να δημιουργήσουν πρωτοσέλιδα εφημερίδων, να δώσουν «σκέψεις» στους ήρωες ή φωνή σε αντικείμενα, να αυτοσχεδιάσουν την αντίδραση ενός ήρωα, να σκεφτούν σε ομάδες και να μοιραστούν τον συλλογισμό τους. Τα παιδιά εξελίσσουν τη δημιουργική φαντασία και την κριτική ικανότητα που τα ωθεί να διερευνήσουν και να προσδιορίσουν την προσωπική τους στάση αλλά και την συλλογική αντίδραση απέναντι σε αυτό που συμβαίνει. Στην προσέγγιση αυτή δεν υπάρχουν σωστές και λάθος απαντήσεις. Στόχος δεν είναι να κατευθύνει τα παιδιά στο τι να σκέφτονται αλλά να τα ενθαρρύνει να σκέφτονται.

Ας βάλουμε το Θέατρο σε Τάξη!

Παραστάσεις που με ευκινησία και αμεσότητα μπορούν να παρουσιαστούν μέσα στην τάξη, σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια. Τα Άκου!, Ο Μπαλ στον αέρα και Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα συμπληρώνει η παράσταση εφηβικού θεάτρου της ομάδας Παπαλάνγκι Η ιστορία του Βίκτωρα και της Μαρίας. Ο Βίκτωρας πέφτει θύμα ενδοσχολικής βίας, χωρίς ιδιαίτερη αιτία. Συμμέτοχος, μάλιστα, είναι και ο «φίλος» του Γιώργος, που βοηθάει τον νταή του σχολείου για να μην χάσει την εύνοιά του. Όταν τα πράγματα ξεφεύγουν, η Μαρία, που κι αυτή άθελά της είχε συμμετέχει στο bullying ενάντια στον Βίκτωρα, κατανοεί τις πιθανές συνέπειες των πράξεων της και παίρνει την απόφαση να βοηθήσει τον Βίκτωρα. Τα δύο παιδιά γίνονται ομάδα και μαζί αντιμετωπίζουν τους υπόλοιπους.